Sevmek bir bakıma zamanını vermektir, zaman aralarını doldurmak değil, sabahları birlikte uyanmaktır ve yelin sessizliğini gecenin gizemini bakışa bakışa duyumsamaktır sonra birbirinin damarlarında bir kavurgan kan gibi dolanmaktır...

 

Aşk bir duygu olarak göz, gönül ve kulak menfezleriyle insanın iç alemlerine akar; vuslata dekde bir baraj gibi şişer, bir çığ gibi büyür, ve bir alev gibi onun her yanını sarar. Aşk vuslatla noktalanınca her şey durgunlaşmaya yüz tutar; ateş, söner baraj boşalır, çığda dağılır gider.

 

Eğer bir gün gururunu yenip, bana geri dönmek istersen sakın dönme, çünkü senin gururunun bittiği yerde benim gururum başlar.

 

Dün yine yıldızlarda seni aradım. Ama hiç biri senin olacak kadar parlak değildi.Senin güzelliğini hiçbirinde bulamadım.Ay ışığında seni aradım göremedim.Oysa her baktığım yerde sen vardın. Gözlerimi kapattım, seni düşündüm seninle oldum. Beni hissettin mi sevgilim ...Seni bütün kalbimle seviyorum..

 

Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan, yalnız söylenen sözü duyabiliyorsan, Ne görebiliyorsun Ne de duyabiliyorsun...

 

Bir yudum zehir olsan, biran bile düşünmeden seni içerdim, sırf seninle bir olmak ve seni içimde hissetmek için.

 

Acımak sevgi değildir, üstünlüğün kabulüdür. Hoşgörü sevgi değidir, istemediğine katlanmaktır. Bağımlılık sevgi değildir, gereksinimin karşılanmasıdır. Sevgi değer vermesini bilmektir. Sevgi yaşama hakkını kabul etmektir. Sevgi varolmaktan kıvanç duymaktır. Sevgi eşitliğin duyumsanmasıdır...