sakine42demir @ gmail.com
Yazıma keşke güzel bir şekilde başlayabilseydim, güzel şeylerden bahsedebilseydim. Ama yaşanan bunca acının arasında güzel şeylerden bahsetmek çok zor geldi bana. Her yer savaş alanı iken, her gün masum insanların ölüm haberleri gelirken,tecavüzler, yangınlar, tartışmalar...Bunca kötü olayın arasında insan ufakta olsa mutlu olacak bir şeyler arıyor ama zor bunca acının arasında mutlu olmak çok zor.Kanlı halep...Düşünün henüz emekleyemeden, anne-baba diyemeden ölen bebekler var. Savaşın ne olduğunu bilmeden savaşta ölen çocuklar var. Yetim kalan, öksüz kalan çocuklar var.Halepte yüzlerce insanın ölmesini görmezden gelemeyiz.Savaşın bitmesi için neler yapılmalı? Savaşta hayatta kalmaya çalışan insanlar için neler yapılabilir? Düşünülmeli, her şey düşünülüp bir şeyler yapılmalı. Çözüm üretilmeli, yardım edilmeli.O savaş ortamını, insanların neler yaşadığını anlamak zor. Düşünün ki babanızı, annenizi, evladınızı savaşta kaybediyorsunuz. Bunun üstüne birde hayatta kalma mücadelesi veriyorsunuz. Bir saat sonra ne olacağı muamma. Düşünmesi bile zor değil mi? Bu durumu şu anda Halepte yaşayan yüzlerce insan var. Yemek, ilaç, kalacak yer bulamayan insanlar var. Onların yerinde biz de olabilirdik. Yapılmalı, insanlık adına o masum insanlar için bir şey yapılmalı.Durmalı artık. Savaşlar durmalı, savaşlarda insanlar ölmemeli, çocuklar yetim, öksüz kalmamalı. Artık güzel şeyler olmalı.Yaşar Kemal'in dediği gibi: Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa şimdi en güzel şiir barıştır.